Trigun Stampede: karaktervolle space western anime

Trigun Stampede is één van mijn favoriete anime series van 2023 omdat die mij compleet verrast heeft. Studio Orange heeft Trigun begrepen en heeft de ziel van de originele manga en anime uit 1998 uitstekend gevisualiseerd. Na alle fantastische series die dit jaar zijn uitgekomen, krijg ik deze anime nog niet uit mijn hoofd. En ik ga je natuurlijk uitleggen waarom.

Dit jaar heb ik minder artikels gepubliceerd dan normaal, terwijl ik heel veel stukken in mijn backlog heb die nu heel zielig zijn. Sommige recensies wil ik nog voor het einde van dit jaar online hebben. Dit is er een van.

Trigun Stampede is sinds begin januari te streamen op Crunchyroll en zorgde voor een van de grootste verrassingen dit jaar. Ik vind het een gewaagd project. De space western anime uit 1998 is een populaire serie die vaak in één adem met Cowboy Bebop genoemd wordt. Het is nog niet zo heel lang geleden dat ik de originele Trigun gezien heb, maar ik begrijp heel goed waarom.

Een nieuwe Trigun

De makers van Trigun Stampede benadrukten in een interview met Crunchyroll dat het een nieuw verhaal is. Gebaseerd op de sterke fundamenten van Nightow’s meesterwerk. De mangaka is zelf nauw betrokken geweest bij de productie.

Songtekst uit de intro “Tombi” van Kvi Baba

“I’m not the one you used to know, I took off the brittle armor”.

“Maar is dit het vertrouwde Trigun?”

Ik hoor het je denken.

Mijn antwoord daarop is: “ja!”

De makers wisten precies waar ze mee bezig waren, en ze hebben laten zien dat ze “de Trigun” van Yasuhiro Nightow door en door kennen.

Eén van de belangrijkste veranderingen in Trigun Stampede, is de grotere focus op het hoofdpersonage Vash. Het zit ‘em ook in de titel, hè? Het verkennen van zijn karakter, geschiedenis en visies gaat in deze versie van het verhaal veel dieper.

Ziel van Trigun gevisualiseerd

Anime fans zijn een enorm kritisch volk. Zeker wanneer je dingen anders gaat doen dan “het bronmateriaal”, kun je op een storm van kritiek rekenen. En die kritiek kwam er gelijk na de publicatie van de eerste trailer.

3DCGI animatie roept bij anime fans trauma’s op. Mede dankzij o.a. “Handshakers” en “Berserk (2007)”. CGI is een vak apart, zo blijkt. Daar komt deels dat wantrouwige sentiment vandaan, ook bij mij.

Aan de andere kant heeft Studio Orange enkele succesvolle anime met CG geproduceerd. De studio weet zich bij ieder project opnieuw uit te vinden, zodat de adaptatie goed tot zijn recht komt. Dankzij die trackrecord was ik beter bereid Trigun Stampede een kans te geven.

Ik vind dat ze de ziel van Trigun perfect gevisualiseerd hebben. De wilde-westen taferelen van het stoffige Noman’s Land kun je voelen door alleen maar naar de beelden te kijken. En laat me niet beginnen over de soundtrack, want dan kan ik helemaal niet meer stoppen met fangirlen.

Animatie met karakter

De karakterdesigns vind ik het beste van de serie. Ze vertellen alles over wat je van het personage moet weten, nog voor ze hun mond opendoen.

Maar ook de actiescènes zitten vol karakter. Ik vind de animatie geweldig. Niet alleen de coole schietscènes of de wilde achtervolgingen waarin ‘de camera’ bijna te snel gaat om het goed te volgen. Het maakt de chaos van het wilde westen compleet.

Mijn waardering gaat ook uit naar de subtielere animaties. Tijdens de dialoog scènes kan je aan de gezichten aflezen hoe de personages zich voelen. Het is in deze intiemere momenten waar veel van de typische Trigun humor te vinden is. Ze hebben de klunzigheid van Vash goed te pakken. De ‘oehs’ en ‘ahs’ wanneer hij moet springen. De slungelige manier waarop hij rent. Of zijn ‘dad sneeze’.

I still love Vash 🥰

Let op, volgende paragraaf bevat mogelijke spoilers voor de manga of de anime uit 1998.

Focus op Vash the Stampede

Nog even terug naar de verhaal lijn van Trigun Stampede. De verdieping van Vash. Vanaf de eerste aflevering merk je dat het gaat over hem en zijn tweelingbroer. Een grote spoiler als je de manga zou willen lezen of de originele anime kijken.

Wanneer je als fan van het origineel nog bang bent dat ze geliefde personages weglaten: dit is een prequel. Kijk alleen maar naar het bedrag op de wanted-poster. Ik raad je echt aan om door te kijken tot het einde.

De emoties en dilemma’s die Vash tegenkomt, worden extra uitvergroot. Van de dialogen die hij voert met andere personages, tot de gebeurtenissen. Ze maken dat elke keer duidelijk. Hierdoor vind ik geliefde personages zoals Nicholas D Wolfwood en Zazie nog cooler.

Ik vind de designs van Zazie the Beast trouwens prachtig. Het masker en zijn kleren ❤️

Geen droge infodumps

In science fiction is het belangrijk om goed uit te leggen hoe de wereld in elkaar zit. Er is hierbij veel risico op grote infodumps. Die komen voornamelijk van Roberto, de journalist en baas van Meryl in dit verhaal. Het is een beetje jammer dat dit personage vooral de functie heeft om dingen aan de kijker uit te leggen. Het personage is niet zo diep uitgewerkt als Vash.

Maar als dit het enige kritiekpunt is, ben ik toch tevreden. Het is een interessant personage en het dialoog komt natuurlijk over. Zoals dat bij alle personages voelt. Het zijn geen droge infodumps, maar logische conversaties. Dit is hoe in mijn ogen goede infodumps moeten zijn. De dialoog wordt ondersteund door details in de omgeving van de personages. Al met al vind ik het verhaal goed te volgen hierdoor.

Conclusie

Als je Trigun Stampede gaat zien als een alternatieve visie op het bekende Trigun verhaal, dan weet ik zeker dat je niet teleurgesteld zult zijn. Inmiddels zijn er studio’s die 3DCG goed onder de knie hebben, en ik vind dat Studio Orange daar een voorbeeld van is. Het past ook wel bij een space western anime.

Ik ben heel blij dat ik de serie het voordeel van de twijfel heb gegeven. Nu is het één van mijn favoriete series uit 2023.