Danganronpa

Een terugblik naar Danganronpa 1 en 2

Anime is niet de enige media waar Japan om bekend staat. De meest iconische videospellen komen dan ook uit Japan! En er zijn natuurlijk ook een heleboel videospellen die erg anime achtig zijn. Daaronder valt ook de Danganronpa serie. Het eerste spel kreeg daarom een anime bewerking van dertien afleveringen, en het verhaal over Hope’s Peak Academy werd afgerond met twee tegelijk uitgezonden anime series. Maar dat betekent niet dat de franchise zomaar stopt. Integendeel, dit jaar hebben de fans veel om naar uit te kijken!

In juni verschijnt de Steam versie van de spin-off Danganronpa Another Episode: Ultra Despair Girls, en in september verschijnt Danganronpa V3: Killing Harmony. Om mezelf alvast voor te bereiden op deze spellen, ben ik een kijkje gaan nemen naar de Steam versies van de eerste twee spellen: Danganronpa: Trigger Happy Havoc en Danganronpa 2: Goodbye Despair.

Beide spellen beginnen met op vergelijkbare wijze. Een groep middelbare scholieren van de prestigieuze Hope’s Peak Academy komt erachter dat ze opgesloten zitten samen met een sadistische robot teddybeer. Deze beer, die Monokuma heet, wilt dat de scholieren elkaar beginnen te doden. Wanneer een moord is gepleegd moeten de overblijvers uitzoeken wie de dader was. Maar wie heeft dit gestoorde ‘spel’ opgezet, en waarom?

Wat maakt Danganronpa uniek?

Het concept van deze serie is dus min of meer een combinatie van Ace Attorney en Saw. Dit is een combinatie die goed werkt, maar het is zeker niet de enige reden om Danganronpa te spelen. De bedenker van de franchise, Kazutaka Kodaka, heeft een unieke manier van schrijven. Zijn personages lijken vaak in eerste instantie nogal cliché, maar niemand is wie ze lijken te zijn. Zo lijkt Tohko in eerste instantie alleen maar bang te zijn dat anderen gemeen tegen haar zijn, maar zelf is ze één van de meest gemene personages uit de serie. Verder verbergt ze nog wel meer, maar dat ga ik nog niet verklappen! Het komt erop neer dat veel van de personages verre van sympathiek zijn, maar daarom zijn ze niet minder grappig!

Daarbovenop heeft Danganronpa een heleboel visuele flair. De karakterontwerpen van Rui Komatsuzaki zijn enorm expressief en meteen herkenbaar. De ontwerpen zijn namelijk net zo zeer ‘punk’ als ze anime zijn: behoorlijk overdreven en grof. Gezien met enige regelmaat moorden worden gepleegd, is er ook bloed te zien. Dat wordt ook op een unieke manier afgebeeld: dat is namelijk roze! Dat is in het begin even wennen, maar het past zo goed bij de belachelijke, over-the-top sfeer van het spel dat je na een tijdje niets anders meer voor kunt stellen.

Hoe speel ik dit spel?

Zowel de eerste als de tweede Danganronpa is ingedeeld in een zestal hoofdstukken. Elk hoofdstuk is verder verdeeld in drie fases. In de Daily Life fase proberen de personages het beste van hun situatie te maken en een relatief normaal leven op te bouwen. Maar Monokuma zit hun dwars; hij geeft elke keer weer een nieuw motief voor moord. Als eenmaal een lijk ontdekt wordt, begint de volgende fase: Deadly Life. Daarin moet je zoeken naar aanwijzingen om hopelijk een sterke zaak op te bouwen. Vervolgens wordt tijdens de Class Trial door middel van debat uitgezocht wie de schuldige is.

De Class Trial is het meest interactieve deel van het spel. Net als in Ace Attorney moet je het juiste moment vinden om een cruciaal bewijsstuk te tonen, maar er is een twist. De debatten spelen af in ‘real-time’, en daarom is een goede timing belangrijk. De debatten worden verder afgewisseld met genoeg minispelletjes om je aandacht vast te houden. Zo moet je de juiste woorden bedenken tijdens de Hangman’s Gambit (een soort galgje), en je gedachten letterlijk de goede kant op sturen tijdens Logic Dive.

Waar begin ik?

Mocht je inmiddels geïnteresseerd zijn geraakt, dan vraag je je misschien af waar je beste kunt beginnen. Mijn antwoord is misschien niet het meest originele antwoord, maar je kunt het beste bij het begin beginnen. Deel 1 en 2 zijn namelijk aan elkaar gerelateerd. Het tweede spel is waarschijnlijk niet goed te begrijpen als je het eerste niet gespeeld hebt, vooral richting het einde. Ultra Despair Girls heeft als spin-off een heel ander genre dan de hoofdspellen, maar het verhaal laat zien wat er in de buitenwereld gebeurt tussen deel 1 en 2. Vandaar is het ook moeilijk te begrijpen zonder beide voorgangers te hebben gespeeld. Op dit moment is er nog geen Engelstalige versie van Danganronpa V3, dus kan ik nog niet te zeggen of dat een goede instapmoment is.

Hoe het ook zij, Danganronpa is een franchise die blijft verbazen. Als het niet is met shockerende plot twists, dan is het wel door twee anime series tegelijkertijd uit te zenden. Al denk je alles wel eens eerder gezien te hebben, Kodaka bedenkt wel weer iets wat je totaal niet verwacht. Daarom is Danganronpa aan te raden voor iedereen die wel eens geniet van een goede mystery. Ik kan in ieder geval niet wachten op de spellen die dit jaar gaan uitkomen!


Dat was het weer!

Vond jij dit leuk? Het grootste compliment is een fooi! Deze website draait op passie en plezier, maar het onderhouden van een website kost geld. Dankzij jouw bijdrage kunnen we Animeazing.nl elke dag ietsje beter maken. Dankjewel o((>ω< ))o


Like onze Facebook pagina of volg ons Twitter.

Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!

Wil je iets kwijt?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Home » Een terugblik naar Danganronpa 1 en 2