Ik ben niet bepaald een grote horror fan. Daarom is Halloween niet echt mijn ding. Bloed en spanning? Prima, maar schrikeffecten? No way! Als ik aan een anime moet denken die ik zou kijken tijdens Halloween, dan is Soul Eater één van de eerste series waar ik aan denk. Lees meer in deze recensie!
Soul Eater is één van mijn favoriete anime series. Zeker onder de shounen. Het is niet de allerbeste, maar het heeft een speciaal plekje in mijn hart dankzij de leuke personages en creatieve setting. De anime is geregisseerd door Takuya Igarashi (Bungou Stray Dogs) en geproduceerd bij Studio Bones. Het is jammer dat de serie maar 51 afleveringen heeft (en Soul Eater NOT! voegt weinig waarde toe, heb ik vernomen).
Vooral tijdens Halloween moet ik altijd aan deze serie denken, vooral omdat ik dankzij een zekere populaire AMV deze serie ben gaan kijken. Soul Eater is berucht om het afgekapte einde en liet fans van de gelijknamige manga bedroefd achter. Toch is het een geliefde serie onder veel anime fans en nu ik de serie gezien heb, begrijp ik wel waarom.
Shounen in een griezelig jasje?
Het speelt zich af in Death City. De stad is de thuisbasis van Shibusen, een school met niemand minder dan ‘Lord Death’ als hoofd. Op deze school worden zogenaamde ‘Death Scythes’ getraind, die door de shingami zelf gebruikt zullen worden om kwade geesten en heksen te verdrijven. Death Scythes zijn echter niet de typische zeisen die je zou verwachten. Het zijn mensen die kunnen transformeren in allerlei wapens. Zo transformeert Soul Eater Evans in een echte zeis, maar kan Tsubaki Nakatsukasa zichzelf veranderen in verschillende ninja wapens.
Echter, om die transformatie te laten slagen hebben zij een partner nodig. Een zogenaamde Meister die ze als wapen goed aankunnen. Maka is zo’n Meister en ze vormt met Soul een krachtig duo. Hun taak is echter niet makkelijk: om op Shibusen te slagen, moet je 99 corrupte zielen en 1 heks verslaan. Door de oplaaiende strijd tussen de school en de heksen, dreigen duistere geheimen die onder Death City begraven zijn onthuld te worden.
Krachtige thema’s over angst en haat staan centraal
Hoewel het klinkt zoals shounen actieseries, waar er al veel van zijn, is de anime toch anders dan bijvoorbeeld Bleach, Naruto of Fairy Tail. In mijn ogen heeft Soul Eater een gelaagd verhaal, waarin negatieve emoties zoals angst en haat centraal staan. Heel vaak overwinnen shounen karakters op de kracht van vriendschap, maar hier moeten ze ook nog iets anders overwinnen voor ze verder kunnen. Dat zorgt voor Dat moeten Maka, Soul en de anderen overwinnen om hun taken te volbrengen.
De setting in Soul Eater is bijzonder en er zijn veel personages. Dat lijkt echter geen bezwaar te zijn, want van de belangrijkste karakters krijg je voldoende informatie mee om met ze mee te leven. De serie draait vooral om humor en actie, maar er zitten ook behoorlijk wat emotionele momenten in. Ik zat dus regelmatig met een box tissues te kijken. Verder zaten er genoeg creepy personages en duistere momenten tussen. Ik heb mij geen moment verveeld met deze serie.
Studio Bones geeft Soul Eater kleur
Een groot compliment ook voor de productie. Studio Bones is een gerespecteerde anime studio die weet hoe je kwalitatieve animatie moet maken. De stijl is typisch voor een shounen serie, maar wel heel charmerend en in bepaalde scènes werd die stijl ineens heel anders. Dat waren hele krachtige, overtuigende momenten in de serie.
Ook de soundtrack laat een goede indruk achter. Bepaalde scènes waren juist zo spannend dankzij de muziek.
Fantastische anime voor ‘de beginner’!
Ik kan Soul Eater aan iedereen aanraden om te kijken. Het is ook een goede serie om mee te beginnen als je voor het eerst anime gaat kijken. De plekken waar de personages naartoe gaan, verwijzen vaak naar bekende Westerse urban legends. Dat vond ik heel erg leuk om te zien.
Als je het zeer abrupte (en ietwat afgeraffelde) einde over het hoofd kan zien, is het een fantastische anime om te kijken. Grappig, spannend en soms wel een beetje griezelig.
Soul Eater is helaas niet via een officieel kanaal in Nederland te zien. Google het!
Wil je iets kwijt?