Soms wil je je gedachten op nul zetten en een serie kijken waarbij je kunt lachen om pure onzinnigheid. Een beetje zoiets als Shin Chan, maar dan nog ietsje erger: Osomatsu-san is dan precies wat je zoekt. Deze komische serie die vorig jaar uitgezonden werd, was één van de hits van 2015. Wat was er zo speciaal aan deze serie? Je leest het in deze review.
Alfred Jodocus Kwak, Calimero, Vrouwtje Theelepel, Alleen op de Wereld, Barbapapa,… het is zomaar een greep series die mensen hier ‘vroegah’ hebben gekeken. In Japan had je ook nog Osomatsu-kun, een serie gebaseerd op een gelijknamige manga die liep van 1966 tot 1969. De eerste Osomatsu-kun anime was zwart-wit, en werd tussen 1966 en 1967 uitgezonden. De serie ging over de Matsuno-zesling, die elke keer kattenkwaad uithaalden.
De tweede, gekleurde versie liep van 1988 tot 1989, en focuste zich meer op Iyami en Chibita, twee andere iconische personages uit deze serie. Daarnaast heb je nog Dayon, Dekapan, Hatabou, Todoko-chan en niet te vergeten ESP Nyanko.
Je kent Shin Chan vast ook nog wel, dit is precies zo’n type serie maar wellicht een tandje grover. Zéker deze nieuwe versie…
20 jaar later zijn de broertjes ‘volwassen’
Osomatsu-san die eind 2015 tot begin 2016 te zien was, is een speciale versie van de serie. Deze viert dat de in 2008 overleden mangaka Fujito Akatsuka 80 jaar zou zijn geworden. Deze nieuwe serie gaat over de zesling 20 jaar later: Osomatsu, Juushimatsu, Todomatsu, Ichimatsu, Choromatsu en Karamatsu.
Geen zorgen. Ik haal ze nu nog steeds door elkaar. Het enige wat mij helpt ze uit elkaar te houden is de stem. Maar goed. Hoe zou het dan nu met de broertjes gaan?
Nou… er is kennelijk niet veel van ze geworden. Ze zitten thuis, gaan niet naar school en hebben geen werk. Kortom; ze zijn NEET’s. Het enige waar ze wel goed in zijn, is ergens een probleem van maken. Dat is echt in het breedste zin van het woord. Iyami, Chibita en de andere personages zijn er gelukkig ook nog.
Soms gaat het iets té ver. Maar dat is leuk XD
Het is een komische anime die vooral de eigen personages op de hak neemt. Een aflevering is steeds opgedeeld in twee helften. Elk deel heeft zo zijn eigen thema, maar eigenlijk gaat het niet echt ergens over… Daarnaast kom je een aantal bekende scènes uit een andere serie tegen. In de eerste aflevering bleken ze daarmee net te ver te gaan, dus is deze niet meer (officieel) te zien. Ook sommige andere afleveringen zijn later nog iets aangepast.
Anime ‘cartoon’
Osomatsu-san heeft iets cartoon-ish. Het is dezelfde stijl als de jaren ’80 versie van Osomatsu-kun, maar dan in een wat moderner jasje gegoten. Daarnaast zijn sommige scènes wél in de typische ‘anime stijl’. Het is een vrolijke, chaotische boel die past bij deze komische serie. De random humor doet me ook erg aan Gintama, zo’n andere ‘gekke’ anime. Ik heb een aantal keer op de grond gelegen van het lachen, maar ook een paar keer mijn voorhoofd blauw geslagen.
Jammer genoeg waren er ook een aantal afleveringen die wat saaier waren. Vermoedelijk omdat sommige grappen beter te begrijpen zijn als je de originele series kent. Ook de soundtrack is me niet heel erg bijgebleven. Alleen de vrolijke intro- en outro’s blijven nog lang hangen nadat je de anime hebt gezien.
Je hoeft Osomatsu-kun niet te kennen
Gelukkig hoef je de originele ‘Osomatsu-kun’ serie niet te kennen, om dit een leuke anime te vinden. De anime gaat letterlijk nergens over.
Toch kan dat de pret niet drukken en was Osomatsu-san een erg leuke anime om te kijken. Als je een serie zoekt die niet echt ergens over gaat en je dus je gedachten helemaal op nul kunt zetten.
Osomatsu-san (Mr. Osomatsu) kun je gratis kijken op Crunchyroll.
Wil je iets kwijt?