Persoonlijk loop ik niet zo warm voor superhelden verhalen, zoals in de nu zo populaire Marvel en DC comics. Spiderman, Deadpool, Thor, Captain America. Ik noem er maar een paar. Al hun collega-superhelden én badguys (Suicide Squad) krijgen een verfilming. In het rijtje heldenverhalen past de anime One Punch Man perfect. In eerste instantie ging de hitserie van 2015 aan mijn neus voorbij, maar ik heb hem nu gekeken. Lees in deze recensie wat ik ervan vond!
One Punch Man is een anime serie van 12 afleveringen. Toen het werd uitgezonden, was het meteen een rage. Het is volledig aan me voorbij gegaan. Ik ben namelijk niet zo’n grote fan ben van heldenverhalen zoals in de Marvel comics. Ik kijk graag naar de verfilmingen als die op tv komen, maar ik hoef niet persé ervoor naar de bioscoop of een dvd van in huis te halen. Hoewel, Suicide Squad wil ik wel héél graag zien, maar dat heeft een hele andere reden (ik ben een groot fan van de acteur Jared Leto xP).
Deze hype maakte mij wel nieuwsgierig, dus wou ik deze serie kijken vóór het einde van het winterseizoen en voordat ik de uiteindelijk 10 anime titels ga reviewen wil ik mijn mening over deze serie nog even snel delen. Dus, is al die enthousiasme voor deze anime terecht?
One Punch Man is de allersterkste. Saai, hè?
Natuurlijk, voor het grootste gedeelte wel. One Punch Man is een zeer amuserende anime over Saitama, een jongeman die er heel ‘gewoontjes’ uitziet met een kaal hoofd, levenloze gezichtsuitdrukking en een weinig indrukwekkende lichaamsbouw. Om zijn jeugddroom uit te laten komen, trainde Saitama drie jaar lang zo hard dat hij daarbij zijn haar verloor. Nu is hij zo sterk dat hij elke vijand met één slag van zijn vuist verslaat, terwijl zelfs de beste ‘professionele’ helden de grootste moeite met ze hebben. Genos, een cyborg die zelf enorme vuurkracht beschikt, is zelf zo onder de indruk dat hij Saitama’s leerling wil zijn. En ondertussen verveelt Saitama zich zonder een waardige tegenstanders. Zal hij ooit een tegenstander vinden die het waard is om tegen te vechten?
Slagveld van actie en hilariteit
De anime zit volgepakt met hilarische momenten en toffe actiescènes met daarin veel uiteenlopende helden en vijanden. De serie is episodisch van karakter met het typische ‘monster van de week’ ritme dat je vaak ziet in andere animatieseries over superhelden. De parodies en verwijzingen naar helden en vijanden zijn mooi gevonden en zelfs als je de referenties niet ziet omdat je simpelweg het originele niet kent, zijn het gewoon lachwekkende karikaturen. De paarse Piccolo in het begin en Mumen Rider, de held op de racefiets in plaats van een snelle auto, begreep ik meteen. Helaas kon ik bij de rest vaak geen link leggen en dat is een zwakte van elke parodie. Desalniettemin is het prima amusement, ook als je niet zo veel met helden hebt zoals ik.
By the way, de Japanse uitspraak ‘An-Pan Man’, en ook Saitama’s uiterlijk, is een moeilijk te missen verwijzing naar de vrolijke Japanse kinderheld die je hier ziet.
Goede basis, maar nog geen sterke verhaallijn
Het episodische karakter van One Punch Man brengt wel met zich mee dat er nog niet echt een duidelijke verhaallijn in de serie zit, behalve dan Saitama’s zoektocht naar sterkere tegenstanders. De anime geeft een klein beetje beeld van de Hero Association die een soort ranking systeem heeft wat onder de helden een gevoel van competitie geeft waarbij je je afvraagt of helden zich daar eigenlijk wel mee bezig zouden moeten houden? Het lijkt een belangrijk element te zijn in de wereld van One Punch Man die jammer genoeg nog niet geheel wordt uitgekleed.
Het achtergrondverhaal van Saitama is op het eerste gezicht heel rechttoe rechtaan, ‘I’m a superhero for fun’ is een terugkerende quote van hem. Waarschijnlijk moet je niet veel achter zijn personage zoeken, maar toch representeert hij in mijn ogen een beetje de gewone mens die door hard werken en trainen zijn ultieme doel heeft gehaald. De vraag is nu alleen; wordt je er gelukkig van? Ook ben ik wel benieuwd of het plezier ook het enige is waar Saitama het allemaal voor doet, helaas is 12 afleveringen veel te kort voor dit type anime om daar achter te komen. De andere personages maken op mij nog te weinig indruk als je de komedie elementen even wegdenkt.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jwvVlQjMO7s]
Sorry, ik kan het niet laten. Ik voelde hier zó met hem mee, LOL. En dit is gelijk One-Punch Man in een notendop 😉
Conclusie: Saitama mag dan de sterkste zijn, de genadeklap geeft hij niet
One Punch Man is van begin tot eind een serie vol vermaak, maar ondanks het spetterende einde gaf het nog geen voldoening. Hoewel je dat van een serie als dit niet hoeft te verwachten, mis ik toch wel een beetje meer diepgang bij het verhaal en personages. Na afloop zat, en ik zit nog met vele vragen. One-Punch Man is nog niet af, er zit veel meer in en dat mag ook wel als de manga (dat gebaseerd is op een webcomic van ONE) al over de 90 hoofdstukken telt. Ik hoop dan ook echt dat er een vervolg komt, wat gezien de populariteit wel een reële kans heeft.
‘One Punch Man’ Saitama mag dan wel de sterkste actieheld ooit zijn, deze kritische kijker geeft hij nog lang niet die nodige genadeklap om voor deze anime op de knieën te gaan. Het is wel een absolute must om te kijken als je meer van actiehelden houdt als ik, en het is gewoon super grappig!
Wil je iets kwijt?