Als je jong bent, lijkt het alsof je nog een lange leven te gaan hebt. Zonder zorgen van het ene feestje naar het andere wandelen en van het leven genieten. Dat is precies wat het meisje in de anime film Night is Short Walk on Girl (2017) doet. In dit review lees je wat ik van deze film vond!
In eerste instantie trok het werk van Masaaki Yuasa mij niet zo. Het was geen keiharde nee, maar de anime die hij regisseerde stonden niet hoog op mijn prioriteiten lijstje. Alles zou weleens anders kunnen zijn sinds ik in één maand tijd twee van zijn producties te zien kreeg. Deze film uit 2017 is er één van.
De film, in het Japans Yoru wa Mijikashi Aruke yo Otome, is gebaseerd op een gelijknamig boek van schrijver Tomihiko Morimi. De animatie van Night is Short Walk on Girl is geproduceerd door Science Saru, de studio van Yuasa. Met muziek van Michiru Oshima.
Het nachtleven in Kyoto kort?!
In Night is Short (ik kort het ook maar even af) duik je in het nachtleven in Kyoto. De film volgt ene ‘Senpai’, die smoorverliefd is op een ‘kohai’ – een jonger meisje van zijn universiteit. Hij probeert haar op allerlei manieren ’toevallig’ tegen te komen. Dat gaat niet zonder slag of stoot, want Kohai gaat van hot naar her en komt uiteenlopende personages tegen. De ene is nog gekker dan de andere.
Na een trouwfeestje duikt ze een bar in, daarna gaat ze naar een boekenmarkt en bezoekt ze een schoolfestival. Ze daagt goden uit en raakt betrokken bij allerlei vreemde situaties. En die arme Senpai maar volgen…
Verhaal deelt de schrijver van The Eccentric Family.
Het is een kleurrijke film waarin Tengu, Daruma en allerlei andere herkenbare elementen uit de Japanse folklore voorbij komen. Je krijgt amper de tijd om van elke indruk bij te komen. En als je bij het kijken van Night is Short moet denken aan The Eccentric Family, is dat helemaal niet zo gek. Die serie is ook gebaseerd op een boek van schrijver Tomihiko Morimi. Verder schreef hij ook The Tatami Galaxy, eveneens een verfilming door Yuasa.
Misschien moet ik de boeken maar eens lezen…
*kijkt sip naar de stapel te lezen boeken*
Ik kon mijn ogen niet van het scherm houden.
De animatie en soundtrack van de film zijn erg goed en meeslepend. Je belandt werkelijk in een sprookje, maar anders dan in Devilman wordt het nooit té surrealistisch. Al zullen sommigen daar misschien anders over denken.
Ik kon mijn ogen in ieder geval niet van het scherm houden, maar regelmatig rolde ik ook bijna van mijn bioscoopstoel door het lachen. Met de humor zat het dus ook wel goed.
Veel personages in een heel rap verhaal.
Het enige minpuntje vond ik de personages. Daarvan waren er super veel en soms was het voor mij niet helemaal helder wie nou wie was. Komt daarbij het heel rap verlopende verhaal en dan valt er makkelijk iets te missen.
De zangelementen vond ik wel erg leuk. Het was een slimme manier om alle losse eindjes van de relaties aan elkaar te knopen. Al was het soms wat lastig om te volgen wat er nou precies gebeurde.
Een feest voor het oog.
Ondanks dat ik soms moeite had om het verhaal goed te volgen, vond ik Night is Short Walk on Girl een feestje om te zien. Indrukwekkende, kleurrijke visuals en een sprookjesachtige soundtrack die je volledig meesleept.
Misschien dat ik wat belangrijke dingen gemist heb, maar ik zou het geen straf vinden om de film nog eens te kijken. Dit is een film die ik zeker op dvd wil hebben. Klinkt dat niet als een absolute aanrader? 😉
In januari kwam Devilman Crybaby uit op Netflix. Zeker ook een aanrader! Lees hier de review van Carlogandro.
TLDR
[wp-review]
Wil je iets kwijt?