Kino's Journey: The Beautiful World, een lange reis zonder begin en eind

Kino’s Journey (2017): de wereld is niet mooi, daarom is het mooi

,

Ik hou van reizen. Dat doe ik niet alleen voor plezier en ontspanning, maar ook om nieuwe dingen te leren over culturen die ik nog niet zo goed ken. Dat gevoel van verrijking vind ik fijn, en zoek ik altijd – ook in landen waar ik al eerder ben geweest. Dat gevoel geeft ook de anime Kino’s Journey: The Beautiful World – the Animated Series. Je weet nooit wat er over de grens te wachten staat…

De anime is de tweede die gebaseerd is op een light novel met dezelfde naam, in het Japans, Kino no Tabi: The Beautiful World van Keiichi Sigsawa. Het eerste deel van deze serie kwam uit in maart 2000 en loopt nu nog steeds door.

Een eerdere anime versie kwam uit in 2003 en heeft een rating van 8,4 op MyAnimeList – dat kun je beschouwen als zeer goed, en deze stond al een tijdje op mijn watchlist te wachten. Ik kwam er steeds niet aan toe om de serie te kijken.

En toen kwam er in de herfst van 2017 een remake van de serie. Nou ja… remake. De meeste afleveringen in deze serie zijn nieuw, alleen enkele afleveringen die belangrijk zijn voor de achtergrond van de personages zijn ook in deze versie opgenomen. Met die wetenschap in gedachten, maakt het dus helemaal niet uit welke anime versie je eerst kijkt.

Geen land is te vreemd voor Kino

De serie volgt het meisje Kino- ja, in het begin wist ik het ook niet zeker, maar het is écht 100% een meisje,  en haar motorfiets Hermes op een wereldreis. Ze bezoekt allerlei verschillende landen, met uiteenlopende concepten. Ze blijft er maximaal drie dagen om de cultuur te leren kennen, voordat ze verder reist naar de volgende bestemming.

Kino doet allerlei verschillende landen aan. Een land waar je toegang krijgt door deel te nemen aan een toernooi, een land dat altijd onderweg is of een land van leugenaars; ze staan altijd open voor nieuwe ervaringen.

Perspectieven kunnen veranderen. Niet alles is zoals het lijkt!

Hoewel elke aflevering een ander thema heeft, is er ook een algehele boodschap te bespeuren in deze rustige, maar fascinerende serie. In grote mate speelt het verhaal in op vooroordelen, op het beeld dat je hebt op een bepaald land of volk, voordat je dat land daadwerkelijk bezoekt.

Het gaat over perspectieven en over hoe die kunnen veranderen wanneer je echt met mensen gaan praten. In drie dagen tijd leert Kino – en jij als kijker binnen één aflevering, dat lang niet altijd alles is zoals het lijkt.

Kino’s Journey kan ook verrassend gewelddadig uit de hoek komen. Dat zijn de momenten waarop de serie echt een indruk kan achterlaten, maar ik vond de afleveringen die subtieler waren juist beter.

Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis.

Elke aflevering van Kino’s Journey heeft iets te bieden, maar wat ik misschien nog wel mooier vind, is dat het niet alleen om de bestemming gaat. Het gaat ook om de reis zelf, de reis van Kino (en andere reizigers die in de serie voorbij komen). We zijn allemaal op reis in een zoektocht naar een bestemming in het leven. Dat zoeken doe je niet alleen tijdens je backpack tocht om de wereld, maar ook in het dagelijkse leven.

Het gaat ook niet per se om waar je vandaan komt, het verleden van Kino komt pas laat in de serie aan bod. Daarentegen had ik daardoor wel wat moeite om een band te scheppen met het haar. Ze leek helemaal niet zo belangrijk in het verhaal en dat voelde ik vooral wanneer een aflevering andere personages in de hoofdrol had. Ergens vond ik dat ook een beetje vervelend.

Die afleveringen waarin Shizu en zijn pratende hond de hoofdrol hadden, konden ze misschien beter inruilen voor afleveringen waarin de achtergrond van Kino meer aan het licht kwam. Ondanks dat die personages en hun respectievelijke aflevering ook interessant waren, ook wel interessant waren. Voor het verhaal was het misschien beter geweest, als we iets meer te weten zouden krijgen over Kino.

Na afloop van elke aflevering blijf je nog wel even nadenken.

Dit sterkt echter wel weer mijn opvatting dat het in dit verhaal niet gaat om de personages, maar om de wereld waarin ze leven en de landen die ze bezoeken. Er wordt gefilosofeerd over moeilijke zaken zoals politiek en discriminatie. Je krijgt situaties te zien waarover je na afloop van een aflevering nog even blijft nadenken. Ik hou wel van dit soort series en ik ben nog steeds van plan die oudere versie ooit te kijken.

De laatste aflevering van Kino’s Journey: The Beautiful World is misschien wel één van de meest spraakmakende van 2017.. Wat zou er gebeuren als je schapen zou trainen als gevechtshonden en die daarna in de vrije natuur losliet?

Wel ja… het antwoord kun je krijgen als je de serie gaat kijken.

https://www.youtube.com/watch?v=0vbuq3AN9co

Wil je iets kwijt?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Home » Kino’s Journey (2017): de wereld is niet mooi, daarom is het mooi