Als je het mij vraagt, is JAPAN SINKS de nieuwe definitie van ellende. Niet het soort serie dat je wil kijken in 2020. Dat dacht ik tenminste. Nu denk ik daar heel anders over. Masaaki Yuasa heeft hiermee weer een spraakmakende en fascinerende anime de wereld in geholpen. Geloof me… er is geen beter moment om deze serie te kijken dan nu. Je zult hem niet snel vergeten.
JAPAN SINKS 2020 is een moderne hervertelling van de Japanse literaire klassieker van Sakyo Komatsu. De serie is geregisseerd door Masaaki Yuasa, van wie we pas nog RIDE YOUR WAVE in de bioscoop konden bewonderen. Een groter contrast tussen beide werken is er bijna niet, kan ik je zeggen.
Deze serie kwam op 9 juli op Netflix. Het heeft lang geduurd voor ik de juiste woorden kon vinden voor deze recensie. Ik vond het weer een typisch Masaaki Yuasa anime, waarin hij heel ver gaat om gevoelens en situaties realistisch in beeld te brengen. Tegelijkertijd is hij een ster in surrealistische animatie. Gelukkig gaat hij niet zo ver als in DEVILMAN CRYBABY, maar ik kan begrijpen dat deze anime niet voor iedereen geschikt is. Japan Sinks vind ik de meest ellendige anime van dit jaar.
Dat is een compliment.
Ongekende aardbeving in Tokio
Het is vlak na de Olympische Spelen, wanneer Tokio wordt opgeschrikt door een verwoestende aardbeving. Van de een op het andere moment is de zonnige dag verandert in een dag vol puin, kapot beton en staal. Families bevinden zich plots in een ongekende situatie, zoals de familie Mutou. Het is een gewoon, hedendaags Japans gezin. Vader is technicus, moeder is Filipijnse en werkt veel in het buitenland. Tienerdochter Ayumu droomt van een Olympische carrière als hardloopster en haar broertje Go is een gamer pur sang.
Wonder boven wonder raakt niemand van het gezin zwaar gewond. Uiteindelijk weten ze elkaar in die chaos te vinden. Maar daarmee is de ramp nog niet voorbij. Sterker nog. Die begint pas. De zeespiegel stijgt ondanks dat er geen tsunamidreiging meer is. Dankzij Go zijn gamer vriend uit Estland (wel zo handig) komen ze er achter dat Japan zinkt. Nee, dat is geen grap. Het zal niet lang meer duren voor het hele archipel in zee zal verdwijnen.
Zoeken naar veiligheid wordt snel een race tegen de klok. Niemand weet wanneer de grond weer gaat beven. Het gevaar ligt constant op de loer en slaat toe wanneer je het niet verwacht. Bovendien is het nog maar de vraag of vluchten nog wel zin heeft.
Soundtrack van JAPAN SINKS is een meesterwerk
Eerst wil ik iets kwijt over de soundtrack. Ik heb nog nooit een aardbeving meegemaakt. Ik weet niet hoe het voelt, laat staan hoe dat klinkt. Maar na het zien van Japan Sinks, denk ik dat ik enigszins een realistische indruk heb gekregen van hoe eng dat moet zijn. De eerste aflevering is al raak. De geluidseffecten en de bijkomende soundtrack droegen eraan bij dat ik die momenten huiveringwekkend vond.
In mijn ogen – of moet ik zeggen: oren, weet componist Kensuke Ushio (o.a. A SILENT VOICE en DEVILMAN CRYBABY) de gebeurtenissen die je ziet altijd goed vast te leggen in geluid. Ik luister altijd naar de soundtrack van de anime, wanneer ik de definitieve recensie schrijf. Ik kan je vertellen dat ik op dit moment de hele serie opnieuw meemaak, zonder de beelden te zien.
JAPAN SINKS is angstaanjagend
In verschillende opzichten vind ik Japan Sinks een onvergetelijke serie. Niet alleen vanwege de bizarre timing waarin die is uitgekomen. Na het zien van deze serie, besef ik hoe kwetsbaar een gelukkig leven is. Koester de momenten van vrede van vandaag, want morgen kan je leven op zijn kop staan. Zeker als het gaat om de natuur, is de mens eigenlijk kansloos. Japan Sinks laat dit op een brute wijze zien. De serie is pure ellende, zeker in de eerste paar afleveringen. Ik moest na de eerste drie afleveringen stoppen, want zo erg vond ik het…
Ik voelde me nooit helemaal op mijn gemak. Zelfs wanneer de personages zich veilig waanden, ging het fout. En je ziet het gebeuren. Door onachtzaamheid of domme pech…als kijker ben je de toeschouwer die machteloos moet toekijken hoe de ramp zich voltrekt. Sommige momenten in de film zijn angstaanjagend, ondanks dat het geen echte horror is.
Een aflevering die mij nog heel goed bij blijft, is wanneer de twee kinderen de hele tijd in een reddingsboot zitten. Ze zijn afgedreven en dobberen midden op zee. Ze roepen, maar er komt geen antwoord. Het is donker en alles wat ze zien is water. Ook is de soundtrack stil. De stille dreiging van het onbekende en de mogelijkheid dat ze het niet zouden redden, was ronduit beangstigend.
Mensen in JAPAN SINKS zijn misschien nog erger
Wat ik wel lastig vond, was inleven in de hoofdpersonages. Misschien, omdat ze realistisch zijn, tot het frustrerende aan toe. Zoals ik al eerder zei. Je bent een toeschouwer die moet toekijken hoe deze mensen iets meemaken, die ze zelf niet begrijpen.
JAPAN SINKS moet je niet kijken als een serie met karakterontwikkeling als focus. Je moet dit eerder zien als een serie over de wereld, of in dit geval Japan. Vervolgens is het een observatie. Hoe reageren mensen tijdens zo’n ongekende ramp? Je zult zien dat veel reacties van de personages een weerspiegeling zijn van de realiteit.
Wantrouwen in journalistiek, onderschatting van de situatie, politiek dat ver weg is en te weinig lijkt te doen. Klinkt dat bekend? Het meest deprimerende aan de hele serie vond ik dat de meeste mensen (behalve de hoofdpersonages) egoïstisch zijn. Is dit de ware aard van mensen tijdens zo’n ramp? Verschrikkelijk…
(Geen zorgen. Gelukkig zijn er zijn ook aardige mensen in JAPAN SINKS die warmte geven op de momenten dat het nodig is).
JAPAN SINKS gaat ook over hoop
Hoe ellendig de gebeurtenissen ook zijn, JAPAN SINKS heeft één belangrijke boodschap. Eentje van hoop. Ik ga niet uitleggen hoe dat precies zit. Dan zou ik de ware schoonheid van deze anime verklappen. Ik weet niet of dit de hoopvolle boodschap is die je wilt horen, maar ik vond hem heel krachtig. Zelfs geruststellend, op een vreemde manier.
Hoe dan ook. JAPAN SINKS vond ik een fascinerende serie en ik zou het zonde vinden als je hem zou laten liggen. 2020 is misschien niet het jaar waarin je een anime over rampspoed zou willen zien, maar eigenlijk vind ik het een verplichting. Deze anime geeft je heel veel mee om over na te denken en misschien het leven wat meer te waarderen. Zelfs wanneer Moeder Aarde besluit om ons te testen.
En misschien interpreteer jij dit allemaal heel anders, dus laat alsjeblieft je reactie achter. Ik lees graag wat jij er van vond.
TLTR
Trailer
Dat was het weer!
Vond jij dit leuk? Het grootste compliment is een fooi! Deze website draait op passie en plezier, maar het onderhouden van een website kost geld. Dankzij jouw bijdrage kunnen we Animeazing.nl elke dag ietsje beter maken. Dankjewel o((>ω< ))o
Like onze Facebook pagina of volg ons Twitter.
Wil je nog iets kwijt? Reageer hier beneden!
Wil je iets kwijt?