Natuurlijk hoef ik niemand te vertellen dat Japan een fantastische keuken heeft. Maar ik moet alweer watertanden bij het schrijven van dit blog over eten in Japan!
Tijdens onze reis volgden we meestal geen blogtips of Instagram-hits van foodies, maar gewoon onze neus. Eetgelegenheden waar de lokale bevolking naartoe gaat, zijn doorgaans een goede keuze.

Ontbijt van de konbini
Op een enkeling na, hadden we geen ontbijt in het hotel. Daar moesten we zelf voor zorgen. Gelukkig heeft Japan daar de perfecte oplossing voor: de konbini!
De buurtwinkels zijn net zo betrouwbaar als de snack- en drinkautomaten. Haast in iedere straat vind je er wel één. SevenEleven en Lawson vond ik de beste.
Ik heb alle smaken van onigiri en sandwiches geprobeerd. De buurtwinkels verkopen ook warme snacks zoals karaage en koroke.

3 soorten okonomiyaki
Okonomiyaki is mijn favoriete Japanse gerecht. De naam betekent ‘gegrild zoals je wilt’, wat er op neerkomt, dat de hartige Japanse pannenkoek nergens helemaal hetzelfde is.
De basis bestaat uit bloem, geraspte yam, kool, water, dashi en ei. Maar per regio zijn er aanzienlijke verschillen. De okonomiyaki uit Kansai (in ons geval Kyoto) en Hiroshima zijn het bekendst.
Bij de Kansai variant worden alle ingrediënten gemixt tot er een beslag ontstaat, dat op een teppan gebakken wordt.
De Hiroshima variant wordt gemaakt in laagjes. Bijvoorbeeld eerst varkensvlees en kool, en daar overheen het beslag. Als afwerking komt er vaak nog een laag noedels bij.
Op onze laatste avond in Tokyo hebben we monjayaki gegeten. Dat lijkt erg op okonomiyaki, maar heeft iets andere ingrediënten. De monjayaki werd voor onze neus klaargemaakt en daarna konden we het met een spateltje rechtstreeks vanaf de grillplaat eten.
Machtig lekker!



Sushi van de verste vis in Toyosu Market
De nieuwe visveiling in Tokyo is een enorm complex dat in de vroege uurtjes een drukte van jewelste is. ‘s Middags is de rust wedergekeerd, maar een aantal van de sushi restaurants is dan nog open.
Wij kwamen daar om de verste sushi ooit te eten. Dat was smullen.

Asahi Hon Ten op Enoshima
Deze gigantische senbei is een lokale lekkernij die populair is op het internet. De Asahi Hon Ten is een dunne rijstcracker met de smaak van octopus of garnaal. Het doet een beetje denken aan kroepoek.
We genoten van deze snack als afsluiter van ons bezoek aan de Enoshima schrijn.
Enoshima staat bekend om de gigantische senbei. Het is een dunne rijstcracker met de smaak van octopus of garnaal. We genoten van de snack na ons bezoek aan de schrijn.

Wagyu op Tsukiji Markt
De oude visveiling Tsukiji in Tokyo is nu alleen een markt, en helaas nogal toeristisch. Mijn tip? Ga vroeg en duik de zijstraatjes in om zo de grootste drukte te vermijden. De meeste mensen blijven bij de hoofdstraat hangen.
Hier heb ik het lekkerste stukje biefstuk ooit gegeten. Het smolt gewoon op mijn tong. Ik ben geen groot liefhebber van rundvlees, maar weinig kan hier tegenop. Het was gegrild met alleen een beetje peper en zout. Meer smaak was niet nodig.


Lunchen in de shinkansen
Het was onze grootste wens om tijdens de ritten met de shinkansen een ekiben te eten. De lunchboxes zijn op alle stations te krijgen, van luxe tot eenvoudige.
Voor zo’n 6 euro (1.000 yen) krijg je een eenvoudige, maar smakelijke maaltijd.


Zaru soba in Kyoto
Na onze beklimming van de Fushimi Inari schrijn, hadden we behoefte aan een lichte maaltijd en kwamen een zaru soba restaurant tegen in Kyoto.
De koude boekweit noedels moet je dopen in tsuyu, een zoutig soepje met soja-saus. We hadden een menu met groenten tempura. Fantastisch!

Japanreis 2023
Dit artikel is deel 4 van de blogreeks over mijn Japanreis in 2023. Voorlopig komen geen nieuwe blogs meer in deze reeks, maar dit is niet het laatste deel!
Want ik wil het nog graag hebben over Akihabara en het heerlijke verblijf in een ryokan.
Ik moet de volgende delen nog schrijven, maar ik verwacht het eerste in de zomer te kunnen publiceren.
Last van FOMO? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Wil je iets kwijt?